[ و چون از صفین باز مىگشت ، به گورستان برون کوفه نگریست و فرمود : ] اى آرمیدگان خانههاى هراسناک ، و محلتهاى تهى و گورهاى تاریک ، و اى غنودگان در خاک اى بى کسان ، اى تنها خفتگان اى وحشت زدگان شما پیش از ما رفتید و ما بى شماییم و به شما رسندگان . امّا خانهها ، در آنها آرمیدند ، امّا زنان ، به زنىشان گزیدند . امّا مالها ، بخش گردیدند . خبر ما جز این نیست ، خبرى که
نزد شماست چیست ؟ [ سپس به یاران خود نگریست و فرمود : ] اگر آنان را رخصت مىدادند که سخن گویند شما را خبر مىدادند که بهترین توشهها پرهیزگارى است . [نهج البلاغه]